Texel, altijd prachtig, maar het was veel te kort.

2018 - Hemelvaart - Pinksteren

Zo, onze 2e vakantie voor dit jaar stond op de planning, Vertrekken op Hemelvaartdag, en terug naar huis op 2e pinksterdag. We keken er echt naar uit. De trip gaan we starten op ons favoriete eiland Texel. We zoeken de Kaemping nog even op voor een paar dagen. Waarom, heel simpel. We zijn nog geen andere plek tegengekomen waar het zo lekker simpel en gemoedelijk maar toch heel gezellig is.

Een dag voor ons vertrek ontdekte ik dat de friswaterpomp opnieuw voor lekkage zorgde, dus een rite naar Obelink voor een nieuwe pomp. Tsja dat is hier in de buurt toch het voordeligste adres. Het inbouwen koste wat weer moeite dan de demontage, maar na het verwijderen van de zijkant van de zitbank kon ik de nieuwe pomp goed inbouwen. De weersvooruitzichten waren redelijk te noemen, natuurlijk, thuis was de temperatuur hoger dan aan de kust, maar dat is nog nooit anders geweest. We hadden een voorspoedige trip. De wachttijd voor de boot naar Texel was te verwaarlozen. Toen wij aankamen kwam de veerboot net de haven van Den Helder binnen. Top geregeld dus. of noem het maar domme toeval.

Aangekomen op de camping werden we direct herkend door de beheerder Mike. Hij vertelde wel dat het nog steeds maar de vraag is of zijn camping mag blijven. De naaste buren maken het er niet makkelijk op, maar gelukkig staat de gemeente aan zijn kant. Dus er is nog steeds hoop. Wij hopen echt dat de Kaemping deze strijd gaat winnen. Wel moest hij door een actie van de buurman weer een aantal plaatsen vrijmaken voor de aankomende maandag, maar waarom, dat is ons ontgaan.

Het is altijd weer heerlijk om daar te zijn. Camper op de plek, zonnetje op het hoofd, even wat eetbaars naar binnen gewerkt en daarna ging de eerste wandeling richting strand van start. Heerlijk lekker uitwaaien met de eindeloze blik op het water. Toch nog een beetje activiteit op het water want er lag een boot zand te zuigen waarmee het strand opgehoogd werd. Altijd is er wel wat loos op het strand. Een groot cruiseschip op zee, onze dag kon niet meer stuk. Maar goed wanneer de maag begint te knorren moet je die ook gaan verzorgen dus na een tijd aan aan de duinrand gezeten te hebben gingen we weer terug richting de Camper. En dat was daar best wel een klus want daar lagen een paar flinke duinen waar we overheen moesten. En dan ook af en toe nog een hele eigenwijze labrador aan de riem, dan krijg je het vanzelf wel warm. 😊 's-Avonds heerlijk lekker ontspannend nog een blik op de Televisie geworpen, en daarna lekker het bed in op de nieuwe topdekmatras. En ja eindelijk sliep mijn wederhelft een nacht zonder rugproblemen over te houden. Deze extra investering in de inboedel was dus goed door de livekeuring gekomen.

De volgend dag de fietskar gepakt voor onze Bikkel, en de fietsen van de Camper gehaald. We gingen maar eens een bezoek brengen aan de grootste plaats van het eiland, Den Burg. Dit is en blijft gewoonweg een hele mooie knusse gezellige plaats om te bezoeken. Ook vandaag was het weer druk en vol met touristen. In de middag hebben we weer een flinke wandeling gemaakt met onze labrador door de duinen en hebben hij en wij zelf ook weer heerlijk genoten van het strand en de zee.

Daarna was het weer terug richting camper om de Cadac Safari Chef aan te slingeren en voor het eten te gaan zorgen onder het genot van een drankje. 😋 Weer een prachtige dag gehad. Het weer zit ons ook mee, ondanks de veel negatievere berichtgevingen hierover voor we vertrokken van huis. Toppie dit is gewoon weer echt genieten.

Onze derde dag verliep echter heel anders helaas. 's-Morgens vroeg staat Gerdy altijd als eerste op, zo ook vandaag. Op het moment dat ze met onze labrador aan de wandel wil gaan smakt ze letterlijk uit de camper en zo op de grond. Je schrikt je een ongeluk wanneer je alleen iemand Auw auw auw hoort roepen, je bent dan echt meteen wakker. Nou, het was een flinke valpartij op de grond voor de camper waarschijnlijk dubbelgeklapt met de enkel. maar staan op de voet was nu onmogelijk voor haar. Ik heb toen heel snel even onze hond uitgelaten en Gerdy in een bak met water bij de camper neergezet. Tsja om 8 uur smorgens zijn er weinig mensen op de camping die in de gaten hebben dat er iets gebeurt is en je eventueel iets kunnen helpen. Bij terugkomst van mij zag ik direct dat er een flinke bult zat rond om haar enkel, zowel aan de binnen als aan de buitenkant. Dus op dat moment maar even de beheerder opgezocht en een dokter geraadpleegd. We moesten maar even langskomen. Tsja op Texel is dat eenvoudig te doen. De beheerde bood aan even mee te rijden met zijn luxe auto, want de camper meenemen was op dat moment nog geen optie.

Maar even later hoorde ik al telefonisch dat we niet onder een bezoek aan het ziekenhuis in Den Helder uit zouden komen. Even snel opruimen dus, zodat we snel richting de veerboot kunnen gaan wanneer Gerdy en de beheerder terugkomen van de dokter op Texel. Gelukkig is dat met de camper vrij vlot te doen. Onze labrador lag alleen meer te kijken waar zijn vrouwtje bleef. De arme ziel. Hij zal vast gedacht hebben heb ik dit gedaan?? Maar goed, toen Gerdy terug was hebben we de beheerder hartelijk bedankt voor zijn hulp en heb ik vlot de camper gestart en zijn we richting veerboot gegaan. Wel nog met een klein tussenstopje toen we net de camping afwaren, ik had een luik aan de zijkant van de camper niet afgesloten en die was losgeklapt. Dus snel even stoppen afsluiten en weer verder. Eén geluk we waren net op tijd bij de boot, we konden zo doorrijden de boot op, dus we waren ook vrij vlot in Den Helder. Nou dat maar vlot richting ziekenhuis.

Heerlijk met al die wegopbrekingen in de binnenstad van Den Helder. Voor we het in de gaten hadden zat ik midden in het stadserf bij de Mac op voetgangersgebied. Lekker hoor. Fietsen met hoes er over achterop de camper dus aan de camera had ik ook niet veel. Gerdy kon niet lopen dus ik moest het echt alleen doen. Beetje trickie, maar het keren lukte eigenlijk zonder problemen in het woonerf. Succesnummertje voor mijzelf. Goed, dan maar een hele andere route pakken en van de andere kant proberen bij het ziekenhuis te komen. We hadden al mensen gesproken die er een uur over gedaan hadden dus dat geeft de burger moed ;-( Maar niet heus. Uiteindelijk het ziekenhuis gevonden en mijn wederhelft bij de ingang op een bankje gezet. Nu eerst zien dat ik de camper kan parkeren. Nou ruimte zat, maar alles in de zon. dus dakluiken open want ons hondje mag natuurlijk niet mee het ziekenhuis in.

En vanaf dat moment hadden we echt engelengeduld nodig. Tjonge jonge wat duurde dat lang. Je zag mensen die na ons binnen kwamen weer opgelapt naar buiten gaan. maar voor ons was de wachtkamer heel geduldig. Nadat ik een paar keer bij Bikkel (onze hond) was geweest in de camper en hem een paar keer er uitgehaald had om een stukje te lopen kreeg ik een berichtje. Mijn wederhelft zat in de gipskamer. Dus, toen zelf ook maar snel die kant op. Er zat dus een breuk bij de enkel en het pootje ging in het gips. Dat hield dus echt in een vervroegd einde van de vakantie. Diezelfde middag zijn we weer richting het oosten des lands vertrokken. De vakantie zat er na 2 dagen op waar we eigenlijk bijna 2 weken op pad zouden gaan. Maar goed, zodra het pootje hersteld is gaan we weer opnieuw op pad, maar ik denk wel dat ik een afstapje ga maken voor de instap van de camper, Eigenlijk overdreven, want hij heeft origineel al geen eens een hoge instap. Maar goed 1 keer dit grapje vinden we beide wel genoeg. Groetjes van ons, Gerdy, Johan en labrador Bikkel.

(foto's volgen nog)